Minneapolis

Lenntum eldsnemma á Minneapolis flugvelli. Við áttum að eyða deginum þar og höfðum við gert ráð fyrir að ef við gætum ekki tékkað töskurnar inn strax væru allavega skápar sem við gætum skilið töskurnar eftir. Það var að sjálfsögðu ekki vegna hryðjuverkahættu sem varð til þess að við við vorum föst á flugvellinum í 6 tíma að bíða eftir því að fá að skilja töskurnar við okkur. Eftir á var það kannski ágætt að sofa svoldið á flugvellinum enda vorum við vel þreytt. Ennþá nótt á okkar tímabelti (Kaliforníu tími) og lítið var sofið í flugvélinni milli SanFran og Minneapolis.
Þegar við loksins höfðum náð að losa okkur við töskurnar skruppum við í Mall of America sem er 5mín frá flugvellinum. Þetta er alveg ótrúlegt mall. Auðvitað með búðum og veitingastöðum en auk þess einhvers konar casínói, tívolíi og örugglega einhverju fleiru sem ég man ekki eftir. Á leiðinni út vorum við stoppuð af öryggisverði sem vildi fá að sjá skilríki. Þá mátti ekki vera í mallinu ef maður var yngri en 17 ára nema í fylgt með fullorðnum. Við vorum greinilega svona ungleg! Matti var náttúrulega með okkur en hann er 14ára en einhvern vegin fannst öryggisverðunum við Einar ekki vera nógu gömul til að fylgja honum (geri ráð fyrir að við þyrftum að vera 21árs).
Ferðin heim gekk annars bara mjög vel. Ásdís (mamma Matta) sótti okkur á flugvöllinn (með smá stoppi í tollinum) og skutlaði okkur heim. Ahhh, gott að komast loksins upp í rúm eftir rúmlega sólarhringsferðalag.